دل تنگی های قلم را بهانه می کنم تا دوباره بنویسم از بغض های جمع شده در گلوی دل
قسم به خدای که او به یک دلیل انسان را برگزید
و آن هم قلمی است که در دست می گیرد، می آفریند، نابود می کند، خدایی می کند
قلم یعنی همان شاه کلیدی که از درد دل ها ساخته شده ولی عقده ی دل ها وا کند
قلم یعنی شمشیر تیز افکار، بر دست سپهسالار عقل، سوار بر مرکب خیال
قلم یعنی تراوش نسیم عشق، بر گندم زار دست و هوهوی باد
قلم یعنی خدای در کتاب
قلم یعنی تو هم به یاد خدای
عرخا